Vaccinatie tegen H1N1

Goeiedag, Het is vandaag zondag 22 november 2009. Ik ben Jozef Van Giel en dit is de 38ste aflevering van deze podcast. De crisis loopt stilaan naar zijn einde en bijgevolg wordt het ook voor mij weer drukker op het werk. Bijgevolg heb ik niet genoeg tijd gehad deze week om de aflevering over kernenergie af te werken. Ik vrees ook dat het moeilijk zal worden om het razende tempo van één uitzending per week te blijven volhouden. Het zou dus goed kunnen dat ik vanaf nu regelmatig eens een weekje zal overslaan. Maar nog geen nood voor deze week, want voor deze week lees ik een artikel voor dat razend actueel is. Het gaat over de heisa rond de vaccinatie tegen de Mexicaanse griep. Rik Delaet heeft dit artikel voor mij vertaald.

Ik heb zelf ook al van een goede vriendin allerlei paniekzaaierij gekregen die ze van haar arts, die nota bene ook homeopathie toepast, ontving. Ik heb haar aangeraden om van arts te veranderen. Het oorspronkelijke artikel is van Paula Kirby

Vaccinatie: de morele imperatief, door Paula Kirby. Vertaald door Rik Delaet

Vraag: Onderzoeken tonen aan dat een meerderheid van de Amerikanen zich zorgen maakt over het H1N1-virus (Mexicaanse griep), maar ook over de veiligheid en afdoendheid van het vaccin. Is het ethisch verantwoord om dit of elk ander vaccin te weigeren? Zijn er geldige godsdienstige redenen om het te aanvaarden of ervan af te zien? Ga jij een spuitje tegen de griep halen? En je kinderen? Zijn er geldige redenen om de snelheidsbeperking te veronachtzamen? Of om afval in een rivier te dumpen? Of om de basisveiligheidsvoorschriften aan je laars te lappen bij het ontwerpen van een brug of een wolkenkrabber? Hoe komt het dat we onmiddellijk de absurditeit van zo’n idee onderkennen als het om andere domeinen van volksgezondheid en veiligheid gaat maar dat ons dat ontgaat, al is het maar even, als het over vaccinatie gaat?

Misschien heeft het wel te maken met het religieuze idee dat het lijden op de een of andere manier Gods bedoeling is. Dat het Gods wil is om ons te straffen of om ons op een of andere manier te vormen. Of is het eenvoudigweg de natuurlijke consequentie van het gedrag van Adam en Eva met die vervelende appel. Dat we het daarom op een manier die nooit goed wordt verklaard hebben verdiend en dat we het dan maar gelaten hebben te accepteren. Als je het zo bekijkt is een ziekte willen genezen een aanslag op de goddelijke voorzienigheid, een overschatting van onszelf en zich bemoeien met Gods zaken. In werkelijkheid echter vermoed ik dat die weerstand tegen het H1N1-vaccin minder van doen heeft met godsdienst en eerder het gevolg is van een wijd verspreid wantrouwen tegenover wetenschappelijke geneeskunde. Wetenschappelijke geneeskunde heeft onze levenswijze grondig veranderd en ertoe bijgedragen dat we nu veiliger, met minder pijn, gezonder en daardoor ook langer leven dan het ooit het geval was in de loop van de menselijke geschiedenis.

Toen in het begin van de 19e eeuw de wetenschappelijke geneeskunde haar intrede deed ontmoette ze weerstand vanuit bepaalde kringen, die zich geïntimideerd en bedreigd voelden door geneeswijzen die ze niet konden begrijpen. Als je een ader opent met een bot en roestig mes om er een paar glazen bloed mee af te tappen, dan is dat een erg pijnlijk gebeuren en je voelt je achteraf misschien nog zwakker dan ervoor. Maar patiënten konden zien wat er gebeurde en het ook nog begrijpen. De theorie van de vier humores of lichaamssappen was algemeen verspreid sinds de Oude Grieken, was makkelijk te visualiseren en leek ‘zinvol’ voor niet wetenschappelijk ingestelde geesten. Ze hadden ook het volste vertrouwen in eeuwenoude remedies die bestonden uit allerlei smerige brouwsels van salamanderogen, uilenballen, paardenurine en meer van dat soort delicatessen. Iets dat zo vies smaakte moest wel effect sorteren en overigens als het goed genoeg was voor oma, zelfs als ze eraan doodging door vergiftiging, dan … Zulke ‘remedies’ pasten goed bij de volkse onwetendheid, die nieuwigheden met naalden en injecties niet. Wij vrezen wat we niet begrijpen. Maar vandaag hebben we dat excuus van de onopgevoede massa’s van 150 jaar geleden niet meer. Dank zij meer dan een eeuw van wetenschappelijke geneeskunde leeft de meerderheid nu langer dan onze voorouders ooit konden hopen. En wel in een staat van gezondheid en verlost zijn van pijn waarvan zij enkel maar konden dromen. Dank zij meer dan een eeuw van wetenschappelijke geneeskunde moeten slechts weinigen onder ons (in de westerse wereld althans, waar wetenschappelijke geneeskunde het meest aanwezig is) het meemaken je kind voor je ogen te zien sterven. En dank zij meer dan een eeuw van wetenschappelijke geneeskunde zijn ziekten, die ooit een gesel voor de mensheid waren, overwonnen, uitgeroeid of dramatisch ingeperkt.

Het tragische is dat we in grote mate weigerachtig werden om wetenschappelijk bij te blijven. Daardoor is de kloof tussen de wetenschappelijke kennis en de onze alleen maar groter geworden. Onze angst en wantrouwen ervoor zijn in dezelfde mate toegenomen – en toch hebben we, als het aankomt op irrationaliteit in al zijn vermommingen, ons wantrouwen aan de haak gehangen en ons vertrouwen gesteld in een legertje van kwakzalvers en charlatans. Vandaar dat we nog nauwelijks onze wenkbrauwen fronsen als we de een of andere televisiepresentator zijn invloedrijke positie zien gebruiken om gevaarlijke onwetenschappelijke nonsens over vaccinatie te promoten. Nonsens die we honderd jaar geleden nog hadden kunnen vergoelijken maar die nu het toppunt van onwetende onverantwoordelijkheid is.

Mensen worden nu voortdurend om de tuin geleid om te geloven dat ‘de natuur het het beste weet’. Daardoor steken ziekten, waarvan we dachten dat ze waren verdwenen of zo verzwakt dat ze ons nauwelijks nog konden schaden, terug de kop op. Dankzij een globaal immunisatieprogramma stond polio enkele jaren terug op het punt om te verdwijnen. Maar dan heeft een combinatie van administratieve fouten en een actie van moslimgeestelijken in Nigeria, die het schandelijke verhaal lanceerden dat de vaccinatie onderdeel uitmaakte van een Amerikaans plan om hun kinderen te steriliseren, ervoor gezorgd dat het aantal geïmmuniseerde kinderen aanzienlijk daalde. Dat had als gevolg een steile stijging van het aantal poliogevallen; en dat niet alleen in Nigeria maar ook in een zevental omliggende landen. In Nigeria alleen al zijn 257 kinderen, die een gezond leven hadden kunnen leiden, nu verlamd. In het Verenigd Koninkrijk hebben totaal ongegronde angsten over de veiligheid van het mazelen/bof/rodehond-vaccin geleid tot een sterke daling van het aantal ouders dat hun kinderen heeft laten inenten. Met als gevolg dat mazelen opnieuw rondwaart in onze kindertuinen en, tragisch genoeg, alweer kinderlevens begint te eisen. Een verschrikking die dankzij de inenting net tot het verleden was gaan behoren.

Vaccins redden levens. Zo simpel is het. En dat doen ze het best als een gemeenschap wat men ‘kudde-immuniteit’ noemt bereikt. Dat wil zeggen als bij benadering 80% van de bevolking tegen een ziekte is ingeënt en er daardoor tegen immuun is. De overblijvende 20% is dan ook beschermd omdat de kans dat ze met een besmet persoon in contact komen erg verkleind is. Daarom rust er een grote verantwoordelijkheid op diegenen onder ons die de verplichtingen tegenover onszelf, onze families en onze gemeenschap ernstig nemen om zeker te stellen dat wij bij die 80% behoren. Vaccins staan in voor de publieke gezondheid. Als we weigeren ons te laten vaccineren brengen we niet alleen onszelf in gevaar maar ook onze kinderen, onze bejaarde ouders, onze buren, onze medepassagiers op de bus en ook die zwangere vrouw in de rij aan de kassa van de supermarkt. Onze morele verplichting is zo klaarblijkelijk dat zeker ook geen enkel godsdienstig bezwaar ons kan verhinderen om dit in te zien.

Het citaat van vandaag komt van Herman Van Veen. Een grote cabaretier die bovendien diepgang weet te brengen in zijn optredens. Onlangs is hij bedreigd omdat hij in een interview gezegd had dat de PVV, de partij van Geert Wilders, moet opletten dat ze niet evolueren zoals de NSB, de Nederlandse nazistische partij tijdens de oorlog. Op zijn live opgenomen plaat Caré V zegt Herman Van Veen:

(Enkel te beluisteren op de podcast zelf)…

Tot de volgende keer.