Chinese kruiden

Vandaag doen we onderzoek naar de heilzame werking van Chinese kruiden.
Chinese kruiden spreken ook bij veel mensen tot de verbeelding. Het bezit twee magische ingrediënten die hoge verwachtingen opwekken: Het komt van heel ver, exotische oorden en het is al heel oud. Als je iets wil weten over kwakzalverij, dan kan je altijd terecht op de website van de Nederlandse vereniging tegen de kwakzalverij, waar je steevast interessante artikelen vindt.

Op 11 april jongstleden publiceerde Jan Willem Nienhys daar volgend artikel:Chinees bedrog met een kruidenmiddelIn de Standaard van 9/7/2000 lazen we volgende kop:Geneeskrachtige Chinese kruiden niet altijd onschuldig, vrijdag 09 juni 2000

AMSTERDAM (ap) — Doordat het verkeerde Chinese kruid in een afslankproduct was verwerkt, hebben 105 Belgische patiënten schade aan hun nieren opgelopen. Later bleek dat 18 van deze patiënten kanker hadden gekregen. Bij nog eens 19 anderen werd geconstateerd dat ze afwijkende cellengroei. Dat staat in het nieuwste nummer van het vakblad New England Journal of Medicine, dat donderdag is verschenen.

Op de website van Skepp vind je volgend artikel.

Voorgelezen wordt het artikel Chinese kruiden nog altijd niet veilig

Het artikel gaat dan nog een hele tijd door met een hele resem sappige details te geven van gevaarlijke toestanden met Chinese kruiden over nog maar een periode van enkele maanden. Veel mensen denken dat, omdat kruidengeneesmiddelen natuurlijk zijn, ze ten minste niet schadelijk zijn voor het milieu. Het volgende artikel heeft daar een interessante kijk op:

Voorgelezen wordt het het artikel Kruidenmiddelen een bedreiging van plantensoorten van P. Prins. Gepubliceerd op 13 januari 2004.

Toen ik deze reeks begon was ik van plan om maar één aflevering te besteden aan fytotherapie, maar toen ik materiaal begon te zoeken om deze podcast voor te bereiden, was ik echt onder de indruk van wat ik allemaal tegen kwam. Ik zou er nog zeker 5 afleveringen over kunnen vullen, maar wie meer details wil weten moet maar eens naar één van de links gaan die ik op mijn website heb geplaatst. Toen ik begon met deze reeks, dacht ik dat ik vooral de goedgelovigheid van de mensen zou bespreken, maar naarmate ik meer las begon ik meer en meer te beseffen dat er een echte georganiseerde maffia achter zit.

Ik wil nu enkel nog even enkele besluiten over kruidengeneeskunde op een rijtje zetten. Planten zijn complexe chemische fabrieken die een hele resem aan chemische stoffen produceren om te overleven en zich te kunnen voortplanten. Hieronder vallen natuurlijk stoffen die dienen om de plant op te bouwen en energie te produceren, maar er zijn ook een hoop stoffen die de plant produceert om zichzelf te verdedigen tegen allerlei gevaren. Door een intelligent gebruik van deze stoffen, kan de mens daar zijn voordeel uit halen. Door wetenschappelijk onderzoek zijn we erin geslaagd om van de meeste courante medicinale planten uit te vissen wat de actieve stoffen zijn, ze te isoleren en op die manier, hun effectiviteit te verhogen. Datzelfde wetenschappelijk onderzoek heeft ons ook geholpen om van een hoop planten waarvan men vroeger dacht dat ze geneeskrachtig waren, vast te stellen dat ze niets doen. Ze weten we nu bijvoorbeeld dat witte selder niet potentieverhogend werkt. Dat wetenschappelijk onderzoek helpt ons ook om de mogelijke gevaren van de planten te onderzoeken.
Bij moderne geneeskunde, worden de geneesmiddelen heel nauwkeurig gecontroleerd op hun chemische samenstelling zodat de effect beter gecontroleerd kunnen worden. Onder die effecten kunnen er ook slechte effecten bij zijn. Maar die worden ook onderzocht en beschreven zodat een arts die een middel voorschrijft ook kan inschatten of de positieve effecten wel opwegen tegen de negatieve.

Bij heel veel kruiden kennen we niet alle effecten. Erger nog, blijkbaar weten we van heel veel kruidenpreparaten niet eens wat er allemaal inzit. Is het dan niet roekeloos om voor een probleem een middel te nemen dat allerlei effecten kan hebben, maar je weet niet of het baat en ook niet of het schaadt.

Het citaat van deze week komt van Richard Dawkins. Dawkins is één van de meest invloedrijke evolutiebiologen ter wereld. In zijn boek “de zelfzuchtige genen”, geeft hij een indrukwekkende andere visie op evolutie. In het klassieke beeld van evolutie spreekt men over de selectie en het overleven van de soorten als basis voor de evolutietheorie. In “de zelfzuchtige genen” legt Dawkins uit dat evolutie niet over soorten gaat, maar over het overleven van de genen. Dawkins zei:

“We zouden onze kinderen niet moeten leren wat ze moeten denken, we moeten hen leren hoe ze moeten denken en hen dan laten denken voor zichzelf.”

Tot de volgende keer.