Podcast: Download
Natuurlijk dromen we allemaal van een betere wereld en willen we dat de armoede en het lijden uit de wereld verdwijnen. We willen daar zelfs geld voor geven. Maar de vraag is of onze inspanning ook effectief doet wat we willen dat ze doet.
Goeiedag, het is vandaag zondag 25 november 2018, ik ben Jozef Van Giel en dit is de 363ste aflevering van deze podcast.
Natuurlijk dromen we allemaal van een betere wereld en willen we dat de armoede en het lijden uit de wereld verdwijnen. We willen daar zelfs geld voor geven. Maar de vraag is of onze inspanning ook effectief doet wat we willen dat ze doet.
Onlangs schreef Stijn hier een boek over met als titel Beter Worden in Goed Doen.
Wij waren op de boekvoorstelling en mochten zijn voordracht opnemen.
Vandaag horen jullie het derde deel van
Met de publieksvragen.
Het deel rond dierenwelzijn vind ik zelf nog altijd een moeilijke. Moeten we alle dieren rechten geven? Ook bijvoorbeeld insecten en garnalen? Mosselen?
Hoe ver moet je daarin gaan?
Ik denk ook dat de mens het recht heeft om dieren te doden voor zijn eigen nut, maar niet om ze te mishandelen. Naast mijn huis, bijvoorbeeld zitten schapen die gekweekt worden door een hobbyist in een ruime weide. Die beesten kunnen daar naar hartenlust eten, worden goed verzorgd, op tijd geschoren, medische zorgen, zonder zorgen. Die hebben een luizenleven. Maar op het einde van het seizoen worden ze verdoofd geslacht. Die dieren lijden veel minder dan een berggeit in de natuur.
Moeten wij ons echt ook verantwoordelijk stellen voor het lijden van dieren in de natuur?
En dan nog dit: als een soort, de Canadese gans in Europa bijvoorbeeld, invasief wordt. Mogen we ze dan proberen onder controle te krijgen zodat de inheemse soorten weer kunnen leven. En als we ze dan opeten?
Ik denk dat er veel goede redenen zijn om veganist te worden, er zijn ook veel meer skeptici veganist dan in de bevolking in het algemeen. Maar ik denk niet dat het feit dat de mens geen dieren zou mogen doden bij die goede redenen hoort.
Ik vrees dat ik hier veel reactie op zal krijgen. Hoe dan ook, Ik moet Stijn zijn boek nog lezen. Ik geef nog feedback achteraf. Zeker als ik daardoor hierover van standpunt verander.
Het citaat van vandaag komr van Patrick Moore.
Moore is een gewezen directeur van Greenpeace international.
Ook Stijn Bruers heeft in het bestuur van Greenpeace België gezeten en daar dezelfde kritiek geuit als wat dit citaat zegt.
Moore zei:
We hebben de vergissing gemaakt van nucleaire energie in één adem met nucleaire wapens te noemen alsof alle nucleaire dingen slecht zouden zijn. Ik denk dat dat een even grote fout is als nucleaire geneeskunde in een adem met nuvleaire wapens te benoemen.
Het doden van dieren is een noodzaak die met grote zorgvuldigheid dient te gebeuren.
Wij hebben als mens nu eenmaal door dieren geleverde voedingsmiddelen nodig omdat wij geen veganisten zijn in de basis. Het doden van dieren moeten we weloverwogen zien als noodzakelijk zonder daar onze emoties bij te betrekken. We zijn als mens al veel te vaak emotioneel betrokken bij allerlei zaken die de harde werkelijkheid van de natuur weerspiegeld. Ook in de natuur sterven dieren, gewoon omdat dit een onderdeel is van de natuur. Het opruimen van de zwakkeren. Daar ligt de uitdaging voor ons menszijn. Wij zijn zwak geworden door onze emotie. Daardoor houden we alle zwakke elementen in leven. Dat is regelrecht in strijd met de natuur. Wat zwak is heeft in de natuur geen recht op leven. Wellicht is dat juist wat ons onderscheid van de natuur.
Dag Fer,
Bedankt voor jouw reactie. Ik kan je voor een groot deel volgen.
Het is echter wel degelijk mogelijk om zonder dierlijk voedsel te overleven, zoals de groeiende groep veganisten (waar ikzelf niet bij hoor) aantoont. Dat betekent nog niet dat het eenvoudig is (zeker niet als je in een land leeft waar vlees eten stevig in de cultuur verankerd zit).
Een andere bedenking is dat “natuurlijk” niet noodzakelijk “goed” is.